مروری بر مهم‌ترین انواع مدل‌ سازی سه بعدی و اصول طراحی An overview of the mostmodeling in 2024 در علوم کامپیوتر، گرافیک کامپیوتری، طراحی صنعتی، پزشکی و حوزه‌های مختلف دیگر به عنوان یک ابزار قدرتمند برای تجسم و تحلیل اشیاء و فرآیندها استفاده می‌شوند. این مقاله به معرفی و بررسی مهم‌ترین انواع مدل‌های سازی سه بعدی می‌پردازد.

  1. مدل‌ سازی سه بعدی پلیگونال (Polygonal Modeling):

    • توضیح: این نوع از مدل‌ها از سطوح پلیگونی (مثل مثلث‌ها یا چهارضلعی‌ها) برای نمایش اشیاء سه بعدی استفاده می‌کنند.
    • ویژگی‌ها: سادگی استفاده، مناسبیت برای بازی‌های ویدئویی و انیمیشن
  2. مدل‌ سازی سه بعدی نورپردازی (Volume Modeling):

    • توضیح: این نوع مدل‌ها از داده‌های حجمی (سه بعدی) برای نمایش اشیاء استفاده می‌کنند.
    • ویژگی‌ها: قابلیت نمایش جزئیات دقیق، مناسبیت برای تداومی‌های پزشکی و مطالعات حجمی.
  3. مدل‌ سازی سه بعدی نورمپ (NURBS Modeling):

    • توضیح: این مدل‌ها از نورمپ‌ها (Non-Uniform Rational B-Splines) برای توصیف سطوح منحنی و انعطاف‌پذیری بیشتر استفاده می‌کنند.
    • ویژگی‌ها: دقت بالا، قابلیت تغییر شکل بدون افت کیفیت، مناسبیت برای طراحی هنری.
  4. مدل‌سازی سه بعدی تری‌دی‌اس (3D Scanning Modeling):

    • توضیح: از داده‌های حاصل از اسکن سه بعدی اشیاء و محیط‌ها برای ایجاد مدل‌های سه بعدی استفاده می‌کند.
    • ویژگی‌ها: دقت بالا، مناسبیت برای بازسازی دقیق اشیاء و سازه‌ها.
  5. مدل‌ سازی سه بعدی حجمی (Volumetric Modeling):

    • توضیح: این مدل‌ها از اطلاعات حجمی (مانند voxel) برای نمایش سه بعدی اشیاء استفاده می‌کنند.
    • ویژگی‌ها: مناسبیت برای شبیه‌سازی فیزیکی و پردازش تصویر حجمی.

میتوان برای اطلاعات بیشتر در مورد اصول مدلسازی، اصول طراحی کاراکتر را ببینید.

نتیجه‌گیری: مدل‌های سازی سه بعدی به عنوان ابزارهای اساسی در حوزه‌های گوناگون از جمله طراحی صنعتی، بازی‌های ویدئویی، پزشکی و مهندسی استفاده می‌شوند. فهم بهتر از انواع مختلف این مدل‌ها، امکان انتخاب بهترین روش برای هر کاربرد را فراهم می‌کند.
مروری بر مهم‌ترین انواع مدل‌ سازی سه بعدی 2024
طراحی سه بعدی
مدل‌سازی سه بعدی به منظور نمایش اشیاء در فضای سه بعدی از انواع مختلفی از روش‌ها و تکنولوژی‌ها انواع مدل‌ سازی سه بعدی در علوم کامپیوتر، گرافیک کامپیوتری، طراحی صنعتی، پزشکی و حوزه‌های مختلف استفاده می‌کند. در زیر، مهم‌ترین روش‌های مدل‌سازی سه بعدی را ذکر می‌کنم:

میتوان برای اطلاعات بیشتر در مورد اصول مدلسازی،مدلسازی ویکی پدیا را ببینید.

Polygonal Modeling (مدل‌سازی چندضلعی):

Box Modeling: در این روش، اشیاء با ترکیب اجزاهای مشکلی از چند ضلعی ساده (مانند مکعب، مستطیل، مخروط و استوانه) ساخته می‌شوند. سپس، با تغییر اندازه و شکل این اجزا، مدل نهایی ایجاد می‌شود.

Edge Modeling: در این روش، با استفاده از خطوط (لبه‌ها) به عنوان ابتدایی‌ترین عناصر، اشیاء سه بعدی ساخته می‌شوند.

Curve Modeling (مدل‌سازی خم):

NURBS (Non-Uniform Rational B-Splines): این روش از منحنی‌ها و سطوح خمیده استفاده می‌کند که به وسیله نقاط کنترل و وزن‌ها تعیین می‌شوند. NURBS از دقت بالا برای توصیف سطوح پیچیده و منحنی‌های صاف استفاده می‌کند.

Bezier Curves and Surfaces: از منحنی‌ها و سطوح Bezier برای مدل‌سازی استفاده می‌شود. این منحنی‌ها توسط نقاط کنترل تعیین می‌شوند و به وسیله تغییر موقعیت نقاط کنترل، شکل منحنی تغییر می‌کند.

Volumetric Modeling (مدل‌سازی حجمی):

Voxels (عناصر حجمی): در این روش، فضا به واحدهای حجمی کوچک تقسیم شده و هر واحد حجمی (Voxel) اطلاعات مربوط به رنگ، شدت نور و سایر ویژگی‌های سه بعدی را در خود نگه می‌دارد.

Scalar Fields: این روش از داده‌های دقیق در فضا استفاده می‌کند که هر نقطه در فضا مقداری دارد (مثلاً یک مقدار رنگ یا یک مقدار چگالی).

Procedural Modeling (مدل‌سازی روندی):

Fractal Modeling: از الگوریتم‌های فراکتال برای ایجاد ساختارهای پیچیده و تفصیلی استفاده می‌شود.

L-System Modeling: از قوانین ساده و تکرارها برای ساخت مدل‌های پیچیده استفاده می‌شود.

الگوریتم‌های فراکتال برای ایجاد ساختارهای پیچیده و تفصیلی استفاده می‌شود.

مدل‌سازی
مدل‌سازی

Digital Sculpting (مدل‌سازی اسکالپتوری):

این روش به وسیله ابزارهای مانند پنسل‌های لمسی یا تبدیلات دستی انجام می‌شود. هنرمندان می‌توانند مستقیماً روی سطح مدل کار کنند و جزئیات دقیق را افزایش دهند.

هر یک از این روش‌ها مزایا و معایب خود را دارند و به توجه به نوع کاربرد و نیازهای پروژه، انتخاب یک روش مناسب اهمیت دارد.

مدل سازی با استفاده از نرم‌افزار Blender یک فرآیند پیچیده و جذاب است که به کمک آن می‌توانید اشیاء سه‌بعدی و صحنه‌های واقعی را ایجاد کنید. در ادامه به چند مرحله اصلی مدل‌سازی در Blender اشاره می‌کنم:

راه‌اندازی Blender:

ابتدا نرم‌افزار Blender را دانلود و نصب کنید.

پس از اجرای Blender، با پنجره اصلی آشنا شوید.

انتخاب شی:

ابتدا یک شی را انتخاب کنید. می‌توانید از اشیاء ابتدایی مانند کره یا مکعب شروع کنید یا مدل‌های آماده را دریافت کنید.

مدل‌سازی اولیه:

با استفاده از ابزارهای مدل‌سازی مانند Extrude، Bevel، و Loop Cut، شکل اولیه مدل خود را ایجاد کنید.

ترکیب شی‌ها و ادغام:

برای ایجاد مدل پیچیده‌تر، شی‌ها را با یکدیگر ترکیب کرده و ادغام نمایید.

استفاده از متریال و تکسچر:

به مدل خود متریال و تکسچر اضافه کنید تا آن را واقع‌گرایی بخشید.

انیمیشن و رندر:

در صورت تمایل، مدل خود را انیمیت کنید.

سپس اقدام به رندرینگ (تصویرگری) کنید تا تصویر نهایی را بدست آورید.

ذخیره و صدور:

مدل خود را ذخیره کنید و در صورت نیاز، به صورت فایل‌های مختلف صدور کنید.

آموزش و یادگیری بیشتر:

برای بهتر شدن در استفاده از Blender، از منابع آموزشی متنوع این نرم‌افزار استفاده کنید. این منابع می‌توانند آموزش‌های ویدئویی، کتب، یا وب‌سایت‌های آموزشی باشند.

طراحی صنعتی

برای اطلاعات بیشتر و آشنایی دقیق‌تر با ابزارها و تکنیک‌های مدل‌سازی در Blender، می‌توانید به منابع آموزشی آن مراجعه کنید یا در انجمن‌ها و جوامع مرتبط با Blender شرکت کنید.

مدل‌سازی در Blender
مدل‌سازی در Blender

 

تاریخچه طراحی سه‌بعدی برای آسان‌تر شدن کار، سیر تاریخی تحول و پیشرفت در مدل‌سازی و طراحی سه‌بعدی به دو دسته‌ی کلی تفسیم شده است: طراحی سه‌بعدی پیش از قرن ۲۱ و 3D دیزاین در قرن ۲۱. عنوان اول از تلاش‌های بشر برای پیدا‌کردن راهی برای به تصویر کشیدن اجسام سه‌بعدی شروع و به تولد نرم‌افزارهای طراحی و دیزاین ختم می‌شود. دومین عنوان تحولات طراحی سه‌بعدی را از دهه‌ی پایانی قرن ۲۰ به بعد تا حال حاضر دنبال می‌کند.

شاید باور نکنید اما طراحی سه‌بعدی تاریخی طولانی دارد. تاریخی که با پیشرفت در علم ریاضی، مخصوصا علم هندسه، گره خورده است. تصویرسازی سه‌بعدی روی کاغذ و بعد در نرم‌افزارهای 3D دیزاین مانند بلندر را فرمول‌های ریاضی ممکن کردند.

طراحی سه‌بعدی پیش از قرن ۲۱ تلاش برای درک‌کردن و به تصویر کشیدن فضای سه‌بعدی از قرن ششم پیش از میلاد، و شاید هم پیش از آن، آغاز شده بود. هندسه تلاشی بود برای مدل‌سازی جهان مادی و اشیا و اجسام آن. در قرن سوم پیش از میلاد بود که اقلیدس اصول اولیه‌ی هندسه را در کتابش تدوین کرد و به همین دلیل، به او لقب پدر هندسه یا بنیان‌گذار علم هندسه را دادند.

علم هندسه با ویژگی‌های فضا و نقاط (که خطوط و اشکال را تشکیل می‌دهند) سروکار دارد. اجسام بُعد دارند. پس، بعد نیز یکی از موضوعاتی است که در هندسه به آن پرداخته می‌شود. مطالعه‌ و بررسی ویژگی‌های صفر بعدی‌ها (ذرات بدون ابعاد)، یک بعدی‌ها (خط)، دو بعدی‌ها (صفحه)، سه بعدی‌ها (اشیا) و چهار بعدی‌ها (فضایی که از گسترش قانون سه بعدی به دست می‌آید) از جمله مباحث علم هندسه است.

اما این‌طور نیست که از اول تکلیف همه‌چیز در هندسه روشن بوده باشد. هندسه نیز مانند هر علمی با کوشش‌های دانشمندان و ریاضی‌دانان در قرون بعدی تکمیل شد. در هندسه‌ی اقلیدسی چیزی به نام محور مختصات وجود نداشت تا بشود اشکال سه‌بعدی را با داشتن طول و عرض و ارتفاع رسم کرد.

قرن ۱۷ و دستگاه مختصات دکارتی اجسام سه‌بعدی را روی محور مختصات و با ۳ نقطه (طول، عرض و ارتفاع)

نشان می‌دهند. رنه دکارت، فیلسوف و ریاضی‌دان معروف فرانسوی، در قرن ۱۷ دستگاه مختصات را به هندسه افزود و راه را برای پیشرفت‌های بعدی باز کرد. درواقع، محور مختصات دکارتی پایه‌ی ریاضی مدل‌سازی سه‌بعدی است.

اگر با مدل‌سازی سه‌بعدی در نرم‌افزارهای طراحی سه‌بعدی، مثلاً بلندر، آشنا باشید؛ می‌دانید که آنجا هم طراح با محور مختصات سروکار دارد. نرم‌افزارهای طراحی سه‌بعدی براساس محور است.

قرن ۲۰ و تولد Computer-aided Design (CAD) کامپیوتر چیست؟ ماشین‌حسابی بسیار سریع که می‌تواند محاسبات سخت و پیچیده را برای انسان در کم‌ترین زمان ممکن انجام دهد. کامپیوتر با همین ایده‌ اختراع شد. کسی از کامپیوتر برای طراحی (دیزاین) استفاده نمی‌کرد. چون کامپیوتر قرار بود محاسبات انجام دهد و به مهندسان کمک کند. کامپیوتر ابزاری برای آفرینش‌های هنری نبود. اما من و شما خوب می‌دانیم که به ابزار قدرتمندی برای خلق آثار هنری تبدیل شد.

وقتی کامپیوتر برای محاسبات پیچیده استفاده می‌شود، چرا نباید با آن موتور ماشین یا خانه طراحی کرد یا حتی نقاشی کشید؟ در سال ۱۹۶۳، Ivan Edvard Sutherland نرم‌افزاری به نام Sketchpad را ساخت که کامپیوتر را به وسیله‌ای برای دیزاین و طراحی گرافیک تبدیل کرد. اسکچ‌پد مثل یک دفتر نقاشی است، البته یک دفتر نقاشی سه بعدی. پس، از کامپیوتر برای طراحی و تولید هر نوع تصویری، یعنی گرافیک کامپیوتری (Computer Graphics)، هم می‌شود استفاده کرد.

در سال ۱۹۶۴، شرکت General Motors و IBM اعلام کردند که با همکاری یکدیگر برنامه‌‌ی کامپیوتری یکپارچه‌ای برای طراحی ماشین ساخته‌اند. نام آن برنامه Design Augmented by Computer بود. پس از آن بود که نرم‌افزارهای CAD (دیزاین به‌ وسیله‌ی یا به کمک کامپیوتر) زیادی برای طراحی در حوزه‌ها و صنایع مختلف ساخته شد.

خودروسازی، معماری، طراحی و ساخت موتورها و دستگاه‌های پیچیده و سنگین صنعتی، شهرسازی، صنعت سینما و تلویزیون، صنعت جواهرسازی، بازی‌های کامپیوتری و … از جمله صنایع و حوزه‌هایی است که نرم‌ افزارهای CAD در آن‌ها کاربرد پیدا کرد. بسیاری از آن نرم‌افزارها ابزار و امکان طراحی دو بعدی و سه بعدی را با هم به دیزاینر می‌دهند.

Computational Geometry and Geometric Modeling با نرم‌افزاری ابتدایی مثل اسکچ‌پد نمی‌شد.

چاپ سه بعدی یک فرآیند تولید فیزیکی است که در آن اشیاء با استفاده از مدلهای سه بعدی دیجیتال ساخته می‌شوند. این فرآیند به شما امکان می‌دهد تا اشیاء سه بعدی متنوع را از طریق لایه‌لایه ساخت و ایجاد کنید. در زیر به برخی اطلاعات کلی و مهم در مورد چاپ سه بعدی می‌پردازم:

  1. فایل مدل سه بعدی:
    • شما نیاز به یک فایل مدل سه بعدی دارید که حاوی اطلاعات هندسی اشیاء است.
    • فرمت‌های معمول شامل STL، OBJ و AMF می‌باشند.
  2. نرم‌افزار طراحی و چاپ:
    • برای طراحی مدل سه بعدی، می‌توانید از نرم‌افزارهایی مانند TinkerCAD، Fusion 360، SolidWorks و غیره استفاده کنید.
    • برای آماده‌سازی فایل برای چاپ، نرم‌افزارهایی مانند Cura، PrusaSlicer یا Simplify3D معمولاً استفاده می‌شوند.
  3. فرآیند چاپ:
    • فرآیند چاپ سه بعدی به صورت لایه‌لایه انجام می‌شود.
    • دستگاه چاپ سه بعد، با استفاده از مواد مختلف، لایه‌های متنازع را ایجاد می‌کند تا شیء نهایی شکل گیرد.
  4. مشکلات ممکن:
    • در چاپ سه بعدی ممکن است مشکلاتی مانند پشته شدن لایه‌ها (layer stacking) یا پشتیبانی ناکافی در مدل‌های پیچیده به وجود بیاید.
  5. هزینه:
    • هزینه چاپ سه بعدی بستگی به مواد مصرفی، اندازه شیء و میزان جزئیات دارد.
  6. استفاده‌های مختلف:
    • چاپ سه بعدی در زمینه‌های مختلفی از جمله طراحی محصولات، پزشکی، معماری، هنر، و حتی آموزش به کار می‌رود.

با توجه به این اطلاعات، شما می‌توانید مراحل مختلف چاپ سه بعدی را طی کرده و اشیاء مختلف را ایجاد کنید.

نرم افزارهای طراحی سه بعدی یکی از ابزارهای اساسی در حوزه‌های مختلف از جمله مهندسی، هنر، تجارت و بازی‌سازی هستند. این نرم افزارها به کمک کاربران امکان مدل‌سازی و طراحی اشیاء سه بعدی را می‌دهند. در زیر به برخی از نرم افزارهای معروف طراحی سه بعدی اشاره خواهم کرد:

  1. AutoCAD:
    • یکی از قدیمی‌ترین و محبوب‌ترین نرم افزارهای طراحی سه بعدی در حوزه مهندسی و معماری.
    • از قابلیت‌های متقدم مدل‌سازی و تحلیل سه بعدی بهره می‌برد.
  2. Blender:
    • یک نرم افزار متن‌باز و رایگان برای طراحی و مدل‌سازی سه بعدی.
    • از قابلیت‌های گسترده‌ای اعم از مدل‌سازی، انیمیشن، رندرینگ و شبیه‌سازی استفاده می‌کند.
  3. Autodesk Maya:
    • نرم افزار حرفه‌ای مورد استفاده در صنعت فیلم و بازی‌سازی.
    • دارای امکانات گسترده در زمینه مدل‌سازی، انیمیشن، افکت‌های ویژه و رندرینگ است.
  4. 3ds Max:
    • یکی دیگر از محصولات شرکت Autodesk که بیشتر در زمینه بازی‌سازی و تصویرسازی ثابت استفاده می‌شود.
    • دارای ابزارهای قدرتمند در زمینه مدل‌سازی و انیمیشن است.
  5. Cinema 4D:
    • نرم افزاری که در طراحی گرافیک، انیمیشن و افکت‌های ویژه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
    • واسط کاربری کارآمد و ابزارهای سازماندهی شده را فراهم می‌کند.
  6. SolidWorks:
    • نرم‌افزار مهندسی که برای طراحی محصولات صنعتی و مهندسی مکانیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
    • امکانات قوی در زمینه مدل‌سازی سه بعدی، ترسیم و شبیه‌سازی دارد.
  7. TinkerCAD:
    • یک نرم افزار آنلاین و ساده برای طراحی سه بعدی، به ویژه برای مبتدیان.
    • ویژگی‌های کارآمدی را در یک واسط کاربری ساده ارائه می‌دهد.

همچنین، بسیاری از این نرم‌افزارها دارای امکانات هماهنگی با چاپگرهای سه بعدی برای تبدیل مدل‌های دیجیتال به اشیاء فیزیکی نیز هستند. برای انتخاب نرم افزار مناسب، نیاز به درک نیازهای خاص پروژه و سطح مهارت شما در زمینه طراحی سه بعدی دارید.

Rate this post

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *